αρχική Σελίδα Ι.Μ.Θ. αρχική Σελίδα Ι.Μ.Θ.
Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης
Αρχική Σελίδα Επικοινωνία Χρήσιμες Συνδέσεις Χάρτης Πλοήγησης Γλωσσάριο
 website clocks
αναζήτηση    

ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΎΟΥ
M.Τετάρτη εσπέρας
στις 19.00

M.Πέμπτη εσπέρας -Ακολουθία των Αχράντων Παθών στις 19.00


M.Παρασκευή πρωί 
Αποκαθήλωση στις 8.30 το πρωί

M.Παρασκευή εσπέρας - Ακολουθία Επιταφίου στις 19.00


Μ.Σάββατο Βράδυ
Τελετή της Αναστάσεως -Αρχιερατική Θεία Λειτουργία του Πάσχα στις 23.00






TO NEO ΨΗΦΙΑΚΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΌ ΜΟΥΣΕΊΟ ΤΗΣ Ι.Μ.Θ.
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΊΤΕ ΤΟ !!!
ΨΗΦΙΑΚΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ  ΜΟΥΣΕΙΟ  ΙΕΡΑΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
ΜΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

 


Εισαγωγικά
Η Μεγάλη Εβδομάδα εορτάζεται στους ναούς της αποστολικής μητροπόλεως Θεσσαλονίκης με κατάνυξη και με πλήθος εκκλησιαστικών ακολουθιών Οι πιστοί συμμετέ-χουν ενεργά και προετοιμάζονται για το χαρμόσυνο γεγονός της Ανάστασης του Χριστού. Σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο «Μεγάλη καλούμε την Εβδομάδα, όχι λόγω του μήκους των ωρών, αλλά επειδή το πρόσωπο είναι ο Κύριός μας». Τα γεγονότα που διαδρα-ματίζονται είναι μεγάλα και θαυμαστά. Η προσκυνήτρια Αιθερία (4ος αιώνας), στο περίφημο Οδοιπορικό της (κεφ. Λ΄) στους Αγίους Τόπους, μας αναφέ-ρει ότι στα Ιεροσόλυμα χρησιμοποιούσαν τον χαρακτηρισμό «Μεγάλη Εβδομάδα ». Το Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαΐων έχουν τη μοναδική θέση στο εκκλησιαστικό έτος ως μέρες χαράς ανάμεσα στη Μεγάλη Σαρακοστή και το θρήνο της Μεγάλης Εβδομάδας. Βρίσκονται έξω από την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η οποία τελειώνει την Παρασκευή προ των Βαΐων. Σύμφωνα με τα αρχαία Tυπικά, τον Βυζαντινό μοναχό, σπουδαίο εκκλησιαστικό συγγραφέα και άγιο Θεόδωρο Στουδίτη και τη μαρτυρία του Τριωδίου (εκκλησιαστικού βιβλίου), την Κυριακή των Βαΐων «τρώγεται ψάρι», επειδή θεωρείται μεγάλη Δεσποτική εορτή. Έτσι διακόπτεται η αυστηρή νηστεία (δηλαδή η αποχή από συγκεκριμένες τροφές) της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που έχει προηγηθεί και εκείνη της Μεγάλης Εβδομάδας που ακολουθεί. Το νόημα της νηστείας σχετίζεται με την εγκράτεια, τη φιλανθρωπία και την προετοιμασία των πιστών, ενόψει του Πάσχα. Με την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα. Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλυμα, όπου, κα-τά τους συγγραφείς των ιερών ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι Τον υποδέχθηκαν θερμά κρατώντας Βάϊα (κλάδους φοινίκων - σύμβολα νίκης) και απλώνοντας στο έδαφος τα ρούχα τους ζητωκραύγαζαν «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας διανέμονται βάγια που έχουν προηγουμένως ευλογηθεί κατά την ακολουθία του όρθρου σε όλους τους ναούς της πόλης. Το πρωί τελείται η θεία λειτουργία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ενώ το βράδυ τελείται η Ακολουθία του Νυμφίου. Οι τρεις πρώτες ημέρες συνιστούν μία ενιαία, λειτουργική ενότητα, μας προετοιμάζουν πνευματικά για το θείο δράμα και οι ακολουθίες ονομάζονται «Ακολουθίες του Νυμφίου», γιατί ψάλλει η εκκλησία μας το γνωστό τροπάριο «Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός· […]». «Ιδού, ο Νυμφίος Χριστός θα έρθει ξαφνικά τα μεσάνυχτα. Κι είναι μακάριος ο άνθρωπος που θα βρει ξύπνιο πνευματικά, ενώ από την άλλη είναι ανάξιος αυτός που θα βρει ράθυμο και αμελή. Πρόσεξε, λοιπόν, ψυχή μουμη τυχόν νικηθείς από τον ύπνο, για να μη παραδοθείς στον θάνατο της αμαρτίας και βρεθείς έξω από τη βασιλεία του Θεού, αλλά σύνελθε, φωνάζοντας δυνατά, άγιος, άγιος, άγιος είσαι Θεέ μας, ελέησέ μας με την προστασία των αγίων αγγέλων». Το πνευματικό αυτό εγερτήριο ψάλλεται στον ζωηρό και πολύ ωραίο ήχο πλάγιο του τετάρτου. Το μεσονυκτικό τροπάριο, στηριγμένο στην παραβολή των δέκα παρθένων, την οποία διηγήθηκε ο Κύριος, μας καλεί να σταθούμε ανά πάσα στιγμή σε πνευματική ετοιμότητα, με σκοπό να Τον υποδεχθούμε, όταν έλθει. Δίνει το στίγμα της απαρχής της Μεγάλης Εβδομάδας: ο Κύριος, ο νυμφίος κάθε ανθρώπινης ψυχής, έρχεται στη μέση της νύχτας και καλεί τους πιστούς να βρίσκονται ανά πάσα στιγμή σε πνευματική ετοιμότητα, με σκοπό να Τον υποδεχθούν, όταν έλθει. Επίσης, το πρωί των τριών πρώτων ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας, σε όλους τους ναούς της μητρόπολης Θεσσαλονίκης, τελείται η προηγιασμένη Θεία Λειτουργία. Είναι μία από τις ωραιότερες και κατανυκτικότερες ακολουθίες της Εκκλησίας μας. Διαβάζονται αναγνώσματα από την Παλαιά Διαθήκη (από την Έξοδο και τον Ιώβ). Η λειτουργία αυτή δεν έχει τον πανηγυρικό και θριαμβευτικό τόνο των άλλων λειτουργιών (του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και του Μεγάλου Βασιλείου), αλλά δεσπόζει σε αυτή το πένθιμο και κατανυκτικό στοιχείο. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας στόλισαν τη Μεγάλη Εβδομάδα με υμνολογικό περιεχόμενο υψίστης ποιητικής και μουσικής αξίας, το οποίο αποτελεί το απόγειο της παγκο-σμίου ποιήσεως. Τα θέματα είναι πυκνά και τα αναγνώ-σματα εκτενή. Το στόμα της εκκλησίας είναι οι ιεροί υμνογράφοι. Κυριακή απόγευμα Στην ακολουθία κυριαρχούν δύο γεγονότα: 1. Η ζωή του Ιωσήφ, του επονομαζόμενου Παγκάλου, δηλαδή του ωραίου στο σώμα και την ψυχή, ενδέκατου γιου του πατριάρχη Ιακώβ. Ο Ιωσήφ, ο οποίος πουλήθηκε σκλάβος στους Αιγυπτίους, προεικονίζει με την περιπέτειά του τον ίδιο τον Χριστό και το πάθος Του. Πρόκειται για μία σπουδαία προσωπικότητα της Αγίας Γραφής, για την οποία διαβάζουμε στο τελευταίο τμήμα του βιβλίου της Γένεσης στα κεφ. 37-50 της Παλαιάς Διαθήκης. 2. Το περιστατικό της άκαρπης συκιάς που ξέρανε ο Χριστός συνέβη την επόμενη μέρα της θριαμβευτικής εισόδου Του στα Ιεροσόλυμα (Μτ. 21,18-22). Γι’ αυτόν τον λόγο βρήκε τη θέση του στην ακολουθία. Συμβολίζει τη Συναγωγή των Εβραίων και γενικά τη ζωή του ισραηλιτικού λαού, που ήταν άκαρπος από καλά έργα και δεν δέχτηκε τη διδασκαλία του Χριστού. Είναι ζωντανή προτροπή στους πιστούς για παραγωγή πνευματικών καρπών. Δευτέρα απόγευμα Στην ακολουθία θυμόμαστε δύο παραβολές: 1.Των δέκα παρθένων (Μτ. 25,1-13), που μας διδάσκει να είμαστε έτοιμοι και συνετοί και γεμάτοι από πίστη και έργα φιλανθρωπίας. 2.Των ταλάντων (Μτ. 25,14-30), που μας διδάσκει να είμαστε εργατικοί, να καλλιεργούμε και να αυξήσουμε τα πνευ-ματικά μας χαρίσματα. Oι δύο παραβολές είναι διδακτικότατες και έχουν υψίστη σημασία για τη σωτηρία μας, υπενθυμίζοντάς μας τη φοβερή και αδέκαστη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου Τρίτη απόγευμα Στην ακολουθία του όρθρου θυμόμαστε τη μετάνοια της αμαρτωλής γυναικός, η οποία άλειψε με πολύτιμο μύρο από ευγνωμοσύνη τα πόδια του ελεήμονα Κυρίου λίγο πριν το Πάθος Του και συγχωρήθηκε για τα αμαρτήματά της, γιατί έδειξε μεγάλη αγάπη και πίστη στον Χριστό. Το γεγονός αυτό διέσωσαν και οι τέσσερις ευαγ-γελιστές (Μτ. 26,6-13, Μκ. 14,3-9, Λκ. 7,36-50, Ιω.12,1-8) με κάποιες μικροδιαφορές στις διηγήσεις τους. Αναλυτικότερη και σαφέστερη είναι εκείνη του Λουκά. Ακόμα, τη μέρα αυτή θυμόμαστε την προδοσία του άθλιου Ιούδα. Το τελευταίο τροπάριο στην ακολουθία είναι αυτό της ευσεβούς και λογίας ποιήτριας του Βυζαντίου, Κασσιανής μοναχής, η οποία έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Θεοφίλου (829-842). Είναι ένα από τα ωραιότερα τροπάρια της ορθόδοξης εκκλησιαστικής υμνογραφίας και παράλληλα, μεταδίδει ιδιαίτερα μηνύματα για την απεριόριστη αγάπη και συγχωρητικότητα του Θεού σε ήχο πλάγιο του τετάρτου: «Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή, τὴν σὴν αἰσθομένη Θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, ὀδυρομένη μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει. Οἴμοι! λέγουσα, ὅτινύξ μοι, ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος, ἔρως τῆς ἁμαρτίας. Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶνδακρύων, ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆςθαλάσσης τὸὕδωρ· κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας, ὁ κλίνας τοὺς οὐρανούς, τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει· καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν, τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις, ὧν ἐν τῷ Παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν, κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη. Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους, τίς ἐξιχνιάσει ψυχοσῶστα Σωτήρ μου; Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον τὸ ἔλεος». Μετάφραση «Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες, σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, έγινε μυροφόρα και σε άλειψε με μύρα πριν από τον ενταφιασμό σου κι έλεγε οδυρόμενη: Αλίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτίας κι ο έρωτας της αμαρτίας. Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων, εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας. Λύγισε στα αναστενάγματα της καρδιάς μου, εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γη. Θα καταφιλήσω τα άχραντα πόδια σου, και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου· αυτά τα πόδια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό τα άκουσε να περπατάνε από το φόβο της κρύφτηκε. Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο ποιος μπορεί να τα εξιχνιάσει, ψυχοσώστη Σωτήρα μου; Μην καταφρονήσεις τη δούλη σου, εσύ που έχεις το αμέτρητο έλεος». Μεγάλη Τετάρτη απόγευμα Το μυστήριο του Ευχελαίου Τη Μεγάλη Τετάρτη το απόγευμα, μαζί με την ακολουθία του Νιπτήρα, τελείται και το μυστήριο του ιερού Ευχελαίου, προς αγιασμό των ενοριτών, για να θερα-πευθούν οι σωματικές και πνευματικές ασθένειές τους. Το μυστήριο του Ευχελαίου στηρίζεται στα λόγια του Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου: «Όταν κάποιος ανάμεσά σας είναι ασθενής, να καλεί τους πρεσβυτέρους (ιερείς) κι αυτοί να προσεύχονται για αυτόν και να τον αλείφουν με λάδι στο όνομα του Ιησού Χριστού. Η γεμάτη πίστη προσευχή θα θεραπεύει τον άρρωστο. Ο Κύριος θα τον κάνει καλά. Κι αν έχει κάνει αμαρτίες, θα του συγχωρούνται» (Ιακ. 5,14-15). Στο τέλος της ακολουθίας γίνεται η χρίση (δηλαδή, η επάλειψη) των πιστών με το αγιασμένο έλαιο. Χρίεται σταυροειδώς το μέτωπο, το σαγόνι, οι δύο παρειές, οι παλάμες και η εξωτερική πλευρά των χεριών. Με αυτή τη χρίση ζητούμε από τον Κύριο να θεραπεύσει το πνεύμα, τις σκέψεις και ολόκληρο τον εσωτερικό μας κόσμο και να δίνει δύναμη σε εκείνα τα μέλη του σώματος, με τα οποία κάνουμε τις περισσότερες πράξεις. Στην ακολουθία , μετά το ευχέλαιο , το απόγευμα η Εκκλησία με την υμνολογία της μάς υπενθυμίζει 4 γεγονότα που συνέβησαν λίγο πριν το πάθος του Κυρίου. • τον ιερό Νιπτήρα (Ιω.13,2-17), • τον Μυστικό Δείπνο(Μτ.26,17-28), • την προσευχή του Ιησού στον Κήπο της Γεσθημανή (Μτ. 26, 36-46) και ακόμη, • την προδοσία του Ιούδα(Μτ.26,14-16). Οι πατέρες της Εκκλησίας μας καθόρισαν να εορτάζουμε τα μεγάλα γεγονότα που συνέβησαν την ημέρα που ο Χριστός μας συνελήφθηκε από τους ανόμους εχθρούς Του. Σύμφωνα με τα ιερά Ευαγγέλια, την πέμπτη ημέρα εκείνης της εβδομάδος ο Κύριος, ως Θεός, γνωρίζοντας τα μέλλοντα να συμβούν, θέλησε να δειπνήσει για τελευταία φορά με τους αγαπημένους Του μαθητές. Γι’ αυτό οργάνωσε ένα τραπέζι σε κάποιο υπερώο της Ιερουσαλήμ. Ο δείπνος αυτός έγινε την Πέμπτη το βράδυ, ονομάζεται δε Μυστικός Δείπνος, επειδή κατά τη διάρκειά του έλαβαν χώρα σπουδαιότατα γεγονότα, τα οποία έχουν σχέση με τη σωτηρία μας και είναι ακατανόητα στο ανθρώπινο μυαλό. Ο Χριστός έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του στο Μυστικό Δείπνο συνοψίζοντας το νόημα της διακονίας Του. Μεγάλη Πέμπτη πρωί Το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης τελείται ο εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής (της επομένης ημέρας) και η θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Το κύριο θέμα της ημέρας είναι η παράδοση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Την ίδια ημέρα, σύμφωνα με λαϊκή παράδοση, αποδεκτή και από την Εκκλησία, οι πιστοί βράζουν αυγά και τα βάφουν με κόκκινο χρώμα, σε ανάμνηση της αιματηρής Σταυρικής θυσίας του Ιησού. Μεγάλη Πέμπτη απόγευμα Το βράδυ, στην ακολουθία, διαβάζονται δώδεκα αποσπάσματα από τα ευαγγέλια (για τον λόγο αυτό, η ακολουθία αυτή είναι γνωστή και ως «τα Δώδεκα Ευαγγέλια»), που περιγράφουν τα γεγονότα από τη σύλληψη έως και την ταφή του Χριστού. Γίνεται και η τελετή της Σταύρωσης του Χριστού. Μετά το πέμπτο Ευαγγέλιο βγαίνει ο Εσταυρωμένος. «Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας»: «Σήμερα κρέμεται στο ξύλο του σταυρού αυτός που κρέμασε τη γη πάνω στα ύδατα», ψάλλει ο ιερέας την ώρα που περιφέρει τον εσταυρωμένο Ιησού μέσα στο ναό. Μετά την ολοκλήρωση της περιφοράς, ο Σταυρός τοποθετείται στο κέντρο του ναού. Οι πιστοί προσκυνούν τον Εσταυρωμένο και εναποθέτουν στεφάνια και άνθη στη βάση Του. Η Μεγάλη Παρασκευή είναι μια ξεχωριστή ημέρα για τους ορθοδόξους πιστούς. Αποτελεί την κορύφωση του θείου δράματος. Τότε τελείται η «Ακολουθία των Παθών» και θυμόμαστε και βιώνουμε τα Σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας, δηλαδή: α) τα πτυσίματα, β) τα μαστιγώματα, γ) τις κοροϊδίες, δ) τους εξευτιλισμούς, ε) τα κτυπήματα, στ) το ακάνθινο στεφάνι και, κυρίως, την ζ) Σταύρωση και η) τον θάνατο του Χριστού μας. Μετά τη βραδινή ακολουθία, οι γυναίκες, συνήθως, στολίζουν με άνθη τον Επιτάφιο και το κουβούκλιο, στο οποίο τοποθετείται. Ο Επιτάφιος είναι ένα ύφασμα, πάνω στο οποίο έχει κεντηθεί ή ζωγραφιστεί ο Κύριος νεκρός. Το ύφασμα αυτό λέγεται Επιτάφιος . Τα άνθη συμβολίζουν τα αρώματα των ενταφιαστών και των μυροφόρων. Συχνά στην Αγία Γραφή τα άνθη χρησιμοποιούνται, για να δοξαστεί η θεϊκή σοφία (Σ. Σειρ. 24,14-17). Ο Ιησούς κάνει αναφορά στην παροδική ομορφιά των λουλουδιών, κυρίως στους κρίνους, για να πείσει τους ακροατές Του ότι ο άνθρωπος θα πρέπει να έχει εμπιστοσύνη στη Θεϊκή πρόνοια (Λκ. 12,27). Στην Παλαιά Διαθήκη το πράσινο χρώμα συμβολίζει τη δημιουργία και την ηρεμία, καθώς τα φυτά δεν έχουν τίποτα από τη βιασύνη των ανθρώπων και την ανήσυχη φύση των ζώων. Μεγάλη Παρασκευή πρωί Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής ψάλλονται οι Μεγάλες Ώρες, οι οποίες περιλαμβάνουν πλήθος εκκλησια-στικών ύμνων: ψαλμούς, τροπάρια, Αποστόλους, Ευαγγέλια και Ευχές. Στη συνέχεια ψάλλεται ο Εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής και γίνεται η Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου. Ακολούθως τοποθετείται στο ξύλινο κουβούκλιο - έπιπλο (που συμβολίζει τη νεκρική κλίνη) . Στο κλίμα του Μεγάλου Σαββάτου μάς εισάγει το δοξαστικό ιδιόμελο των αποστίχων του εσπερινού της Μεγάλης Παρασκευής, το οποίο ψάλλεται στον ρυθμικό, αλλά και θρηνητικό ταυτόχρονα ήχο πλάγιο του πρώτου. Ο Κύριος έχει εκπνεύσει και ο Ιωσήφ, ζητώντας με τόλμη την άδεια από τον Ρωμαίο ηγεμόνα Πιλάτο, κατεβάζει μαζί με τον Νικόδημο το άψυχο σώμα του Ιησού. «Ὅταν ὁ Ἰωσήφ μαζί με τόν Νικόδημο, κατέβασε ἀπό ξύλο ἐσένα, πού φορᾶς σαν ἱμάτιο φῶς,και σε εἶδε νεκρό, γυμνό ἄταφο, ἀναλαβών θρῆνο γεμάτο συμπάθεια και κλαίοντας ἔλεγε: Ἀλίμονο σ᾽ ἐμένα, γλυκύτατε Ἰησοῦ! Πρίν ἀπό λίγο ὁ ἥλιος, βλέποντάς σε να κρέμεσαι στο σταυρό, ντύθηκε στο σκοτάδι ἡ γῆ ἀπό το φόβο της κλονιζόταν σχίστηκε σε δύο το καταπέτασμα τοῦ ναοῦ. Ἀλλ᾽ ὅμως τώρα κατανοῶ ὅτι για μένα ὑπέστης θάνατο. Πῶς να σε κηδεύσω, Θεέ μου; Ἤ πῶς να σε τυλίξω με σάβανα; Με ποια τραγούδια θα ψάλλω κατά την ἐκφορά σου, εὐσπλαχνικέ Κύριε; Δοξολογῶ τά πάθη σου, ἀπευθύνω ὕμνους στην ταφή σου μαζί με την Ἀνάστασή σου, κραυγάζοντας: Κύριε, δόξα σοι». Τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί τα εμπορικά καταστήματα είναι κλειστά μέχρι τις 12 το μεσημέρι σε ένδειξη πένθους και σεβασμού. Μεγάλη Παρασκευή απόγευμα Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής η υμνολογία αφορά την ταφή του Κυρίου από τους Ιωσήφ και Νικόδημο και την κάθοδο της ψυχής Του στον Άδη, όπου κήρυξε σε όλους τους κεκοιμημένους. Μερικά από τα σχετικά τροπάρια είναι τα εξής: • «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελών…» και • «Ὅτε κατῆλθες πρὸς τὸν θάνατον …» Όταν ο Κύριος απέθανε, το σώμα Του μπήκε στον τάφο, η δε ψυχή του, ενωμένη με την Θεότητά Του, κατήλθε στον Άδη και αφού τον νίκησε, απελευθέρωσε τις ψυχές. Και την τρίτη ημέρα ενώθηκε και πάλι η Ψυχή με το Σώμα και το Σώμα ανέστη εκ νεκρών. Έτσι, νικήθηκε ο Άδης και ο θάνατος. Κατά τη διάρκεια της ακολουθίας ψάλλονται σε τρεις στάσεις (μέρη) τα εγκώμια (μεγαλυνάρια), μικρά τροπάρια, πολύ αγαπητά στον λαό, αγνώστου ποιητή. Τα πιο γνωστά είναι: «Ἡ ζωὴ ἐν τάφῳ…», «Ἄξιόν ἐστι, μεγαλύνειν σὲ τὸν Ζωοδότην… », «Αἱ γενεαὶ πᾶσαι…» και «Ὧ γλυκύ μου ἔαρ…». Στη συνέχεια γίνεται η περιφορά του επιταφίου εκτός του ναού και εντός των ορίων της ενορίας. Στη δε αποστολική μητρόπολη της Θεσσαλονίκης είθισται να συναντώνται οι Επιτάφιοι του μητροπολιτικού του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και του καθεδρικού ναού της Του Θεού Σοφίας. Στη συνάντηση αυτή αναπέμπεται κοινή δέηση. Η δε περιφορά του Επιταφίου του ιερού ναού του αγίου Μηνά στο κέντρο της πόλης γίνεται το μεσημέρι στο κέντρο της αγοράς, ώστε να έχουν την ευλογία και οι εργαζόμενοι να τον προσκυνήσουν. Μετά την επάνοδο του επιταφίου στην εκκλησία διαβάζεται περικοπή από το ευαγγέλιο του Ματθαίου (Μτ. 27,62-66). Αρχιερείς και Φαρισαίοι πηγαίνουν στον Πόντιο Πιλάτο και του ζητούν να σφραγίσουν τον τάφο, επειδή θυμούνται ότι ο Κύριος σε μία αποστροφή των λόγων Του είχε πει ότι σε τρεις ημέρες θα αναστηθεί. Ο Πιλάτος τους δίνει την άδεια. Η ταφή του Κυρίου έγινε το απόγευμα της Μεγάλης Παρα-σκευής, ωστόσο η Εκκλησία έκρινε ορθό να αφιερώσει ιδιαί-τερη μέρα προς τιμήν του μυστηριώδους αυτού γεγονότος. «Τοῦτό ἐστι τό ὑπερευλογημένον Σάββατον, ἐν ᾧ Χριστός ἀφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος»: «Αὐτό εἶναι το ὑπερευλογημένο Σάββατο, κατά τό οποίο ὁ Χριστός ἀφοῦ κοιμήθηκε τον ύπνο τοῦ θανάτου, θα ἀναστηθεί σέ τρείς ἡμέρες». Με αυτά τά λόγια ο ιερός συναξαριστής αποδίδει το νόημα της εορτής του Μεγάλου Σαββάτου. Η ημέρα είναι εντελώς ξεχωριστή. Όχι μόνο είναι μεγάλη, αλλά και υπερευλογημένη, όπως υπογραμμίζει ο ιερός ποιητής. Αιτία γι᾽ αυτό είναι το γεγονός ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, αφού διήλθε από τον Σταυρό, πάνω στον οποίο πραγματοποιήθηκε κυρίως η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους με την κατάργηση του σώματος της αμαρτίας, κατέπαυσε από τα έργα Του και ετάφη ως κοινός θνητός, εισερχόμενος έτσι με την ψυχή Του στο βασίλειο του θανάτου. Τα τροπάρια του Μεγάλου Σαββάτου είναι καταπληκτικά στην απόδοση των νοημάτων, χρησιμοποιώντας εκφράσεις άφθαστης ποιητικής σύλληψης. «Όταν κατέβηκες στον θάνατο, εσύ που είσαι η αθάνατη ζωή, τότε νέκρωσες τον Άδη με την αστραπή της θεότητός Σου», τονίζει ο ιερός ποιητής στο απολυτίκιο της ακολουθίας του όρθρου και συνεχίζει αλλού: «Πληγώθηκε ο Άδης κατάστηθα, καθώς δέχτηκε Αυτόν που πληγώθηκε με τη λόγχη στην πλευρά και στενάζει, καθώς κατατρώγεται από τη θεία φωτιά». «Φρίττουν οι θυρωροί του Άδη, βλέποντάς Σε να φοράς τη ματωμένη στολή της εκδίκησης». «Ὁ ἐχθρός ῞Αδης ἐσκύ-λευται», απογυμνώθηκε. «Σήμερα ο Άδης φωνάζει στενά-ζοντας: Εξαφανίστηκε η δύναμή μου, ο ποιμένας σταυρώ-θηκε και ανέστησε τον Αδάμ. Στερήθηκα αυτούς, στους οποίους κυριαρχούσα. Και όσους κατάπια ως ισχυρός, όλους αυτούς τους ξέρασα. Άδειασε τους τάφους Αυτός που σταυρώθηκε. Δεν έχει πια δύναμη το κράτος του θανάτου», τονίζει ο ιερός ποιητής το πρωί στην ακολουθία του εσπερινού. Πρωί Μεγάλου Σαββάτου (Πρώτη Ανάσταση) Το Μεγάλο Σάββατο σηματοδοτεί το τέλος της Εβδο-μάδας των Παθών. Είναι το μόνο Σάββατο του έτους, κατά το οποίο νηστεύουμε και από λάδι. Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου στους ναούς τελείται ο εσπερινός και η λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, που μας εισάγει στην εορτή της επόμενης ημέρας, δηλαδή της Ανάστασης του Κυρίου. Η ακολουθία έχει αναστάσιμο και πανηγυρικό χαρακτήρα. Είναι η λεγομένη «Πρώτη Ανάσταση». Μετά την ανάγνωση της προφητείας του Ιωνά, η οποία προτυπώνει την τριήμερη ταφή και την ανάσταση του Κυρίου, αντηχεί ως νικητήριος ιαχή ο ψαλμικός στίχος: «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατά κληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι»: «Ανάστα, Θεέ μας, να κρίνεις τη γη, διότι εσύ έχεις κληρονομιά σου όλα τα έθνη» (Ψαλ.81,8). Οι ιερείς πετούν στους πιστούς φύλλα δάφνης (βάγια), τα οποία αποτελούν σύμβολα νίκης του Χριστού επί του θανάτου. Αμέσως μετά διαβάζεται το Ευαγγέλιο, το οποίο έχει αναστάσιμο περιεχόμενο (Μτ.28,1-20): «Σεισμός ἐγένετο μέγας», καθώς οι Μυροφόρες πλησιάζουν τον Τάφο του Ιησού. Άγγελος Κυρίου αποσφραγίζει τον τάφο. Όταν οι δύο γυναίκες καταφθάνουν, τον βλέπουν κενό και τον Άγγελο να τους αναγγέλλει ότι «Κύριος Ἀνέστη». Το χαρμόσυνο γεγονός θα πρέπει να το διαμηνύσουν στους μαθητές Του. Ο Χριστός εμφανίζεται στις δύο γυναίκες στις οποίες απηύθυνε τον ελληνικό χαιρετισμό «Χαίρετε». Με τον χαιρετισμό αυτό ο Αναστάς Κύριος τιμά τις γυναίκες. Οι ένδεκα μαθητές βρίσκο-νται συγκεντρωμένοι και ο Χριστός εμφανίζεται ενώπιόν τους. Τους προτρέπει: «Πορευθέντες οὖν μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»: «Πηγαίνετε λοιπόν και κάνετε μαθητές μου όλα τα έθνη, βαπτίζοντάς τους στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» (Μτ. 28,19). «Μνήσθητι, εὔσπλαγχνε, καί ἡμῶν, καθώς ἐμνημό-νευσας τοῦ λῃστοῦἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν»: «Θυμήσου και εμάς, εύσπλαγχνε Κύριε, όπως θυμήθηκες τον ληστή στη βασιλεία των Ουρανών». Το μικρό αυτό τροπάριο ακούγεται «εἰς ἦχον β΄ εἱρμολογικῶς», καθώς σημειώνει το τυπικό της Εκκλησίας μας, «ἀντί τοῦ: Εἴδομεν τό φῶς» κατά το τέλος της Θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, οπότε και τελείται, όπως λέει και ο λαός μας, η «Πρώτη Ἀνάσταση». Πρόκειται για την προαναγγελία της Αναστάσεως, αφού τελείται ο εσπερινός της λαμπροφόρου αυτής εορτής, που συμπλέκεται με τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Όπως συμβαίνει με κάθε εσπερινό, ο οποίος ξεκινά την εορτή της επόμενης ημέρας, το ίδιο και ο προαναφερθείς εσπερινός μάς εισάγει στην Ανάσταση του Κυρίου. Έχουμε εισέλθει στον προθάλαμο, για να προχω-ρήσουμε στην καθαυτή εορτή με την έναρξη της επόμενης ημέρας, «τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων». Μεγάλο Σάββατο βράδυ Η ακολουθία της Κυριακής του Πάσχα, ο όρθρος και η θεία λειτουργία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, τελούνται τα μεσάνυχτα του Σαββάτου σε όλους τους ναούς Στον καθεδρικό ναό της πόλης μας, αφιερωμένο στη Σοφία του Θεού, ιερουργεί ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος. Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, στις 11:30, σβήνουν τα φώτα και ο αρχιερέας προβάλλει στην Ωραία Πύλη, κρατώντας κεριά με Φως από το ακοίμητο κανδήλι, το οποίο βρίσκεται μέσα στο ιερό βήμα, και ψάλλοντας το «Δεῦτε λάβετε Φῶς…»: «Ελάτε να πάρετε φως από το ανέσπερο φως». Το ίδιο συμβαίνει και στους άλλους ναούς της πόλης, ενώ οι πιστοί κρατούν λευκά κεριά και λαμπάδες και το ανάβουν. Στη συνέχεια, ο αρχιερέας, οι ιερείς, οι ψάλτες, οι άρχοντες και οι πιστοί βγαίνουν στον περίβολο του καθεδρικού ναού, όπου γίνεται η ανάγνωση του Ευαγγελίου της Αναστάσεως και στις 12:00 τα μεσάνυχτα ψάλλεται το «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος»: «Ὁ Χριστός ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς, ἀφοῦ πάτησε τόν θάνατο με τόν θάνατό του καί χάρισε ζωή στούς νεκρούς πού ἦταν στά μνήματα». Οι καμπάνες όλων των ναών της πόλης μας χτυπούν χαρμόσυνα για να μεταφέρουν το μήνυμα της Ανάστασης και πυροτεχνήματα και βεγγαλικά «φωτίζουν» τη νύχτα! Το έθιμο της λαμπάδας του Πάσχα ξεκινάει από τους πρώιμους χριστιανικούς χρόνους, όταν οι νεοφώτιστοι χριστιανοί βαπτίζονταν πάντα το Μεγάλο Σάββατο και την Κυριακή του Πάσχα μετά από ένα διάστημα προετοιμασίας. Η λαμπάδα που κρατούσαν στο χέρι συμβόλιζε το νέο φως του Χριστού, το οποί θα φώτιζε πλέον την ψυχή του νεοφώτιστου. Την λαμπάδα την ανάβουμε για πρώτη φορά το βράδυ της Ανάστασης, για να τονίσουμε ότι ο Χριστός είναι το φώς του κόσμου και οι εντολές Του είναι φως στο μονοπάτι της ζωής μας, όπως υπογραμμίζει ο ιερός ψαλμωδός της Παλαιάς Διαθήκης (Ψαλ. 118,105). Κυριακή το πρωί Ο Εσπερινός της αγάπης τελείται το πρωί στον μητρο-πολιτικό ναό του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, χοροστατούντος του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης με πλειάδα ιερέων. Η ίδια ακολουθία τελείται και στους άλλους ναούς της πόλης μας το απόγευμα στις 7.00. Στην ακολουθία διαβάζεται περικοπή από το ευαγγέλιο του Ιωάννη (Ιω. 20,19-25), που αναφέρεται στην εμφάνιση του Χριστού μετά την Ανάστασή Του στους μα-θητές Του. Ο Θωμάς, ο οποίος δεν ήταν παρών, δεν πείστηκε για το γεγονός και ζητούσε αποδείξεις. Εμφανίζεται ο Χριστός και τους χαιρετά με το «Εἰρήνη ὑμῖν», γιατί οι μαθητές Του είχαν ανάγκη από την ειρήνη. Η περικοπή διαβάζεται και σε ξένες γλώσσες, για να τονιστεί ότι η Ανάσταση αφορά όλον τον κόσμο και έχει οικουμενική διάσταση. Η ακολουθία ονομάζεται «Εσπερινός της Αγάπης», επειδή ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε από αγάπη για τους ανθρώπους. Το νόημα της Ανάστασης Η Ανάσταση του Χριστού είναι ο ακλόνητος βράχος, επάνω στον οποίο είναι κτισμένη η «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». Στα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης δεν περιγράφεται η Ανάσταση του Χριστού, αλλά καταγράφονται μαρτυρίες και εμπειρίες των μαθητών και μαθητριών που συν-αντήθηκαν με τον Αναστημένο Χριστό ή επισκέφτηκαν τον κενό τάφο, στον οποίο άκουσαν από τον άγγελο οι Μυροφόρες: «Οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλ᾽ ἠγέρθη γὰρ καθὼς εἶπεν»: «Δεν είναι εδώ, γιατί, όπως το είπε, αναστήθηκε» (Μτ. 28,6). Το ίδιο συμβαίνει και στις βυζαντινές εικόνες της Αναστάσεως: δεν απεικονίζεται το γεγονός αυτό καθεαυτό, αλλά οι ανθρωπολογικές του συνέπειες. Ο Αναστημένος Χριστός κρατάει από το χέρι έναν άνδρα, τον Αδάμ και μία γυναίκα, την Εύα και τους βγάζει από το σκοτάδι του Άδη, ενώνοντάς τους. Η Ανάσταση θα εξαγγέλλει πάντα ότι «πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς»: «δεν θα κατανικήσουν οι δυνάμεις του άδη την Εκκλησία» (Mτ. 16,18). Το άγγελμα «Χριστός ἀνέστη» είναι το πιο ωραίο άσμα, η πιο μεγάλη παρηγοριά και ο πιο φωτεινός οδηγός στα γεμάτα σκοτάδι και θλίψη μονοπάτια της ιστορίας. Επάνω στο «Χριστός ἀνέστη» στηρίζεται ό,τι πιο ωραίο και πιο υψηλό έχει να παρουσιάσει η πίστη μας. Ο αναστημένος Χριστός άνοιξε τον ουρανό και ανέβασε τον άνθρωπο από τον θάνατο στη ζωή, από τη φθορά στην αφθαρσία και την αιωνιότητα. Το φως της Αναστάσεως, που πήγασε από τον τάφο του Κυρίου μας, να φωτίζει και να καταυγάζει τις καρδιές όλων. Ενδεικτική Βιβλιογραφία Γεωργίου Δορμπαράκη (Πρωτ.), Του Πάθους και της Ανάστασης, Αθήνα 20182. Ευαγγέλου Θεοδώρου, «Μεγάλη Εβδομάς», ΘΗΕ 8(1966) 867-871. Αλκιβιάδου Καλύβα (Πρωτ.), Η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα στην Ελληνορθόδοξη εκκλησία, Θεσσαλονίκη 1999. Ιωάννου Φουντούλη, Λογική Λατρεία, Αθήνα 19973. Επιμέλεια κειμένου: Πρωτ. Κων/νος Κουκόπουλος.

Κλειστά θα παραμείνουν τα γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης από την Μεγάλη Δευτέρα, 29 Απριλίου 2024 έως και την Παρασκευή της Διακαινησίμου, 10 Μαΐου 2024, λόγω του ιδιαιτέρου φόρτου των ημερών του Πάσχα και της ανάγκης συνεχούς παρουσίας των μετακλητών Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως στους Ιερούς Ναούς που διακονούν,
για την καθημερινή τέλεση (πρωί και βράδυ) των Ακολουθιών.
“Παρακαλούνται, όσοι επιθυμούν να εξυπηρετηθούν από τις Υπηρεσίες της Ιεράς Μητροπόλεως (Γραφείο Γάμων και Διαζυγίων, Λογιστήριο και Γραμματεία), να το πράξουν έως την Παρασκευή, 26η Απριλίου 2024, κατά τις ώρες λειτουργίας των Γραφείων (09:30 – 13:30), ή μετά την Δευτέρα, 13η Μαΐου 2024”,




Ομιλία Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.Φιλοθέου στην αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον ι.ναό Αγίου αγίου Φανουρίου Μ.Πέμπτη πρωί 2/5/2024

Ομιλία Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.Φιλοθέου την Μ.Τετάρτη Εσπέρας στον ι.ν.αγ. Νεκταρίου 1/5/2024

Ομιλία Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.Φιλοθέου την Μ.Τρίτη Εσπέρας στον ι.ν.αγίων Δώδεκα Αποστόλων 1/5/2024

Ομιλία Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.Φιλοθέου την Μ.Δευτέρα Εσπέρας στον ι.ν.αγίων Ταξιαρχών 29/4/2024

Ομιλία μητροπολίτου Φιλοθέου στην ακολουθία του Νυμφίου - Κυριακή των Βαϊων εσπέρας 28/4/2024 στον Καθεδρικό Ναό της του Θεού Σοφίας

Ομιλία Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.Φιλοθέου στην αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον ι.ναό Αγίου Δημητρίου Πολιούχου Κυριακή των Βαΐων 28/4/2024



ΑΓΡΥΠΝΙΕΣ -ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ - ΟΜΙΛΙΕΣ
Πανήγυρις Αγίου Γεωργίου 2024 Δευτέρα του Πάσχα Ακολουθίες Μ.Παρασκευής στον Άγιο Γεώργιο - Ροτόντα
Πανήγυρις Αγίας Γλυκερίας 2024 Πανήγυρις Αγίου Χριστοφόρου 2024
Πανήγυρις Παναγίας Λαοδηγήτριας 2024 Πανήγυρις αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου 2024
Πανήγυρις αγιων Ραφαήλ Νικολαου και Ειρήνης ενορίας Αγίου Σπυρίδωνος 2024

Για διαχρονικά και πανανθρώπινα ζητήματα αλλά και τη συμβολή της βυζαντινής Θεσσαλονίκης στη Χριστιανοσύνη, μίλησε στην ΕΡΤ3 και την εκπομπήΜέρα με Χρώμα“, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Φιλόθεος


ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Έκθεση Φωτογραφίας στην Αγιορείτικη Εστία
 22.4 έως 15.6.2024

Πάσχα στο Άγιον Όρος (22/4/2024)


Τρίτη Συνεδρία Σχολής Γονέων Ι.Μ.Θ.
Σάββατο 6 Απριλίου 2024 - 18.30-20.00μ.μ.
Θεματολογία συνάντησης: «Γάμος και Έρωτας».
Εισηγητής: κ. Χρυσόστομος Σταμούλης, Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. - Καθηγητής Δογματικής
και Συμβολικής Θεολογίας
Θεματολογία Συνάντησης : "Η Οικογένεια ως Σύστημα"
Εισηγητής: κ. Κωνσταντίνος Κωτσιόπουλος, Καθηγηγτής Κοινωνιολογίας του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού του Α.Π.Θ.
Συντονιστής: κ. Αλέξης Λάππας
 



Τέταρτη Συνεδρία Σχολής Γονέων Ι.Μ.Θ. Σάββατο 13 Απριλίου 2024 - 18.30-20.00μ.μ. Θεματολογία συνάντησης: «Έχει μέλλον ο Γάμος;». Εισηγητής: π. Νικόλαος Λουδοβίκος, Καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος. Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Επισκέπτης Καθηγητής Ορθοδόξου Ινστιτούτου Cambridge. Συντονιστής: π. Βαρνάβας Γιάγκου



Πέμπτη Συνεδρία Σχολής Γονέων Ι.Μ.Θ. Σάββατο 20 Απριλίου 2024 - 18.30-20.00μ.μ. Θεματολογία συνάντησης: «Η Τέχνη της Συντροφικότητας». Εισηγήτρια: κ. Αναστασία Ζαλοκώστα, Ψυχολόγος - Υπαρξιακή Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια. Θεματολογία συνάντησης: «Τραύμα και Συγχώρεση». Εισηγήτρια: κ. Σίσσυ Μπαργιώτα, Ψυχολόγος - Υπαρξιακή Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια, Μεταπτυχιακή Σπουδάστρια Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού. Συντονίστρια: κ. Ανδρονίκη Δράγου.











Επισκεφθείτε το κανάλι της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης στο YOU TUBE

φωτοθήκη flickr

Το Κοινωνικό Ιατρείο της Ι.Μ.Θ.

Κέντρο Αγιολογικών Μελετών

Άγιος Μάρκος ο κωφός

ΣΧΟΛΗ
ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ




Σχολή Βυζαντινής Μουσικής

 

Επισκεφθείτε το κανάλι της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης στο YOU TUBE

Η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης στο Facebook

Ιστοσελίδες των ιερών ναών της Ι.Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης

Διαβάστε την Φωνή Κυρίου

Διαβάστε την Καινή Διαθήκη

Ζωντανά ο ραδιοφωνικός σταθμός της Εκκλησίας της Ελλάδος

 Παιχνίδι ερωτήσεων στα Θρησκευτικά    

Ανακύκλωση συσκευών α.ε.

  Α.Φ.Η.Σ. (Ανακύκλωση μπαταριών)


Η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης σας καλωσορίζει στην επίσημη ιστοσελίδα της. Ο διαδικτυακός αυτός τόπος αποτελεί μια σημαντική παρέμβαση στην Ορθόδοξη Χριστιανική παρουσία στο διαδίκτυο και τη διάδοση των ανεκτίμητων αξιών του Ορθοδόξου Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού αλλά και αποτελεί μια ποιμαντική πρόταση στο πλήρωμα της Εκκλησίας. Η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με χρηματοδότηση του Επιχειρησιακού προγράμματος της Κοινωνίας της Πληροφορίας.


Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης Κοινωνία της Πληροφορίας