" Σχολεία και Εκπαίδευση κατά την Τουρκοκρατία " 2011-2012 Α' Τετράμηνο

ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ PROJECT ΤΗΣ Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Η Εργασία του Ά Τετραμήνου ξεκίνησε με εισαγωγικό κεφάλαιο την Άλωση της πόλης από τους Οθωμανούς και τα προνόμια που χορήγησε ο Σουλτάνος στον Οικουμενικό Πατριάρχη, αναγνωρίζοντας   τον ως φυσικό ηγέτη των υπόδουλων Ελλήνων. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και η διαχείριση των σχολείων. Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με την φυγή του πνευματικού δυναμικού της αυτοκρατορίας στη δύση. Εκεί οι Έλληνες λόγιοι δίδαξαν ελληνικά, φιλοσοφία κ.λπ. και προσέφεραν μεγάλες υπηρεσίες στην πνευματική αναγέννηση της δυτικής Ευρώπης .Πολλοί από αυτούς είχαν αλληλογραφία με εκπροσώπους της αναγέννησης από τους οποίους αναγνωρίστηκε η προσφορά τους στα γράμματα και τον πολιτισμό. Τέτοια ονόματα είναι: 1)ΚΑΡΔΗΝΑΛΙΟΣ ΒΙΣΣΑΡΙΩΝ, 2)ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ 3)ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΑΛΚΟΚΟΝΔΥΛΗΣ και πολλοί άλλοι. Τη δημιουργία και τη δράση της Πατριαρχικής Μεγάλης του γένους Σχολής , η οποία ήταν το πρώτο σχολείο μετά την Άλωση της αυτοκρατορίας, εξέτασε η επόμενη εργασία μας περιγράφοντας την πορεία της και ονόματα που άφησαν με την δράση τους το <<αποτύπωμα>> τους στην ιστορία της Σχολής. Ακολούθως μελετήσαμε της ιστορικές αναφορές που σχετίζονταν με το κρυφό σχολειό και την συνεισφορά του στην παιδεία του υπόδουλου γένους. Στην συνέχεια εξετάσαμε τους φορείς της ελληνικής παιδείας και τους δασκάλους του γένους όπως: 1)ο Ανάστασιος Γόρδιος, 2) Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος , 3)ο Νεομάρτυρας και Εθναπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, 4)ο Αθανάσιος Ψαλίδας, 5)ο Νεόφυτος Βάμβας , 6)Ευγένιος Βούλγαρης και πολλοί άλλοι. Το τελευταίο τμήμα της εργασίας μας ανέδειξε τις ιστορικές καταβολές των σχολείων της Θεσσαλονίκης, των Ιωαννίνων, της Κοζάνης, της Λάρισας, της Αθωνιάδας Σχολής, της Καστοριάς, της Σιάτιστας, της Πάτμου, της Αδριανούπολης, της Αθήνας, της μονής Φιλοσόφου-Δημητσάνας κ.λπ. Εδώ κατεγράφησαν οι ιδρυτές των σχολείων όπου ήταν εφικτό, οι δάσκαλοι του γένους που δίδαξαν, και οι περίφημοι μαθητές που αποφοίτησαν και συνέχισαν την δράση τους προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στον υπόδουλο Ελληνισμό. Από όλη την έρευνα που κάναμε διαπιστώσαμε ότι η εκκλησία ήταν ο φυσικός φορέας της παιδείας και της εκπαίδευσης της περιόδου των σκοτεινών χρόνων της δουλείας και συνέβαλε τα μέγιστα στη διατήρηση της γλώσσας και της ιστορικής συνέχειας του ελληνισμού.

Μπορείτε να δείτε το εποπτικό υλικό που ετοίμασαν τα παιδιά με τον υπεύθυνο καθηγητή κ. Τσεκουνάρη Μιχαήλ  Εδώ